درخواست ناسا از علاقمندان به فضا برای کمک به یافتن جهان‌های بیگانه
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۵۸۲۷۶
شرکت‌کنندگان می‌توانند از تلسکوپ‌های خود برای جستجوی سیارات فراخورشیدی استفاده کنند یا اگر دسترسی به تلسلوپ ندارند می‌توانند به کمک رایانه یا تلفن‌های هوشمندشان داده‌های دیگر تلسکوپ‌ها را مطالعه کنند.
راب زلم، اخترفیزیکدان ناسا و طراح برنامۀ نظارت بر سیارات فراخورشیدی در بیانیه‌ای اعلام کرد: «به کمک این برنامه، می‌توانید نحوه مشاهده سیارات فراخورشیدی و تجزیه و تحلیل داده‌ها را با استفاده از نرم‌افزار‌هایی که دانشمندان واقعی در ناسا استفاده می‌کنند، بیاموزید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برنامه تماشای سیارات فراخورشیدی (Exoplanet Watch) در سال ۲۰۱۸ میلادی آغاز به کار کرد. این برنامه به همه این امکان را می‌دهد تا نحوه انجام یک فعالیت علمی را تجربه و جهان اطراف خود را کشف کنند.
در زمان آغاز به کار این برنامه، محدودیت‌هایی در شمار افرادی وجود داشت که می‌توانستند به داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط دیگر تلسکوپ‌ها دسترسی داشته باشند؛ اما اکنون این برنامه به طور گسترده در دسترس همگان است و همه می‌توانند داده‌ها را دانلود و تجزیه و تحلیل کند.
تا کنون وجود بیش از ۵ هزار سیاره فراخورشیدی در رصد‌ها و بررسی‌های علمی تایید شده است. احتمالا میلیون‌ها سیاره دیگر نیز در جهان وجود دارد که هنوز کشف نشده‌اند. این سیارات ویژگی‌هایی کاملا متفاوت با کره زمین دارند مانند داشتن خورشید‌های دوقلو، سطحی بسیار داغ یا ابر‌هایی از یخ.
اکثر سیارات فراخورشیدی به کمک روشی که «رصد ترانزیت» نامیده می‌شود، کشف شده‌اند که عبارت از کم نور شدن موقت ستارۀ میزبان در هنگام عبور سیاره فراخورشیدی از مقابل آن است.
این زمانِ عبور، هم می‌تواند به شما نشان دهد که چقدر طول می‌کشد تا یک سیاره فراخورشیدی به دور ستاره‌اش بچرخد و هم طول مدار را مشخص می‌کند.
اگر خودتان تلسکوب دارید، برنامه تماشای سیارات فراخورشیدی ناسا می‌تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید چگونه یک سیاره فراخورشیدی در حال عبور را، بدون توجه به اندازه تلسکوپی که استفاده می‌کنید، شناسایی کنید.
این برنامه امیدوار است با دریافت مشاهدات ناظران مختلف از سراسر جهان و ترکیب آنها، سیارات فراخورشیدیِ در حال گذرِ بیشتری را شناسایی کند.
راب زلم نیز امیدوار است که «این برنامه باعث شود موانع مشارکت در فعالیت‌های علمی برای مردم کاهش یابد و الهام بخش نسل بعدی ستاره شناسانی باشد که به حوزه ما می‌پیوندند.»
او تاکید دارد که «حتی اگر تلسکوپ ندارید نیز می‌توانید در این برنامه مشارکت داشته باشید»، زیرا این برنامه، به اخترشناسان آماتور اجازه می‌دهد به داده‌های مربوط به مشاهدات ۱۰ سالۀ سیارات فراخورشیدی که توسط یک تلسکوپ کوچک زمینی در جنوب توسان آریزونا جمع آوری شده، دسترسی داشته باشند و آنها را بررسی کنند.
بیانیه تاکید دارد که استفاده از داوطلبان در کار «مرتب‌سازی داده‌ها، باعث صرفه‌جویی قابل توجهی در زمان محاسبات و پردازش داده‌ها می‌شود» و به دانشمندان کمک می‌کند تا قبل از مطالعه سیارات فراخورشیدی با تلسکوپ‌های بزرگ و حساسی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب، احتمال وجود یک ستاره خاص را پیش‌بینی کنند.
منبع: یورونیوز
منبع: فرارو
کلیدواژه: سیارات فراخورشیدی سیاره فراخورشیدی تلسکوپ ها داده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۵۸۲۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حلقه‌های اطراف سحابی حلقه
سحابی حلقه (M57) پیچیده‌تر از آن است که در یک تلسکوپ کوچک به‌نظر می‌رسد. حلقه مرکزی که به‌راحتی قابل مشاهده است حدود یک سال نوری وسعت دارد.
این نوردهی بسیار عمیق که تلاش مشترکی از داده‌های سه تلسکوپ بزرگ و مختلف را ترکیب می‌کند، رشته‌های حلقه‌ای گاز درخشان را که بسیار دورتر از ستاره مرکز آن گسترش می‌یابد، بررسی می‌کند.
این تصویر ترکیبی شامل نور قرمز ساطع‌شده از هیدروژن و همچنین نور مرئی و مادون قرمز است.
سحابی حلقه یک سحابی سیاره‌ای دراز است؛ نوعی سحابی که زمانی ایجاد می‌شود که یک ستاره شبیه به خورشید تکامل می‌یابد تا جو بیرونی خود را منفجر کند و به یک ستاره کوتوله سفید تبدیل شود.
این سحابی در فاصله ۲۵۰۰ سال نوری به سمت صورت فلکی شلیاق قرار دارد.
منبع: دیجیاتو
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»